નિ્વૃત થતાં શિક્ષકનું ગીત
ઓક્ના ટુકડાથી કૈક તો લખુ જરા ડસ્ટરર્ને સ્પર્શી લઊ હજી એક વાર, એક એક ઓરડાની ભીંતોને જોઇ લઊ
જોઇ લઊ બારણાંને બારીની બા’ર, આજનો આ સૂરજ જો ડૂબી જશે કૈક ડૂબી જશે પછી ગમતી સવાર
આજથી બાબર કે અકબરનું યુધ્ધ નહીં , ગાંધીજી ગોળીથી ઠાર નહીં થાય,
ક્ક્કાનું ગામ દઊ છોડી પણ એકડાની આંગળી છોડતાં છાતી ભરાય
છાતીમાં વર્ષોથી લાગણીનાં જાળાં હવે ખેચવાનો એક એક તાર ..આજનો આ સૂરજ જો ડૂબી જશે કૈક ડૂબી જશે પછી ગમતી સવાર
કાલે પણ છોકરાંની હાજરીઓ લેવાશે, એક એક છોકરાંઓ બોલશે કે હાજર,
ખૂણેથી કોઇ એક ટાબરિયું બોલશે , આજ પેલા શિક્ષક છે કેમ ગેરહાજર
એક એક ભૂલકાને ભૂલી જવા , વહે કેટલાય દરિયાની ધાર.. આજનો આ સૂરજ જો ડૂબી જશે કૈક ડૂબી જશે પછી ગમતી સવાર
છોકરાનાં કંઠોમાં પ્રાર્થનાઓ રોપી ને છોકરીની પાનીમાં રાસ
આટલાં વર્ષોથી પૂનમની ચાંદની, પળમાં કાં થઇ ગઇ અમાસ
માંડ એક આંસુ વળાવીને જોયું, (તો) ઉદાસીની આખી કતાર..આજનો આ સૂરજ જો ડૂબી જશે કૈક ડૂબી જશે પછી ગમતી સવાર
Filed under: Uncategorized | Tagged: નિ્વૃત થતાં શિક્ષકનું ગીત |
Leave a comment